|
ทริปสงกรานต์ @ เมียนมาร์
16 เม.ย.2558
วันที่ 6 ของทริป เราไปถึงผะอัน (Pha An) เมืองหลวงของรัฐกะเหรี่ยง (Kayin State) ราวๆ 2-3 ทุ่ม ซึ่งมองไม่เห็นสภาพตัวเมืองแล้ว แต่ยังพบเห็นว่ามีคนเล่นน้ำอยู่ประปราย เหมือนสั่งลาวันสุดท้ายของเทศกาลแห่งความสุขประจำปี
ก่อนเข้าเชคอินเข้าที่พัก ได้ลงมติวิ่งรถเข้าเมืองไปหาร้านอาหารทานมื้อเย็นกันก่อน เนื่องจากยังอยู่ช่วงเทศกาลสงกรานต์ ร้านค้าส่วนใหญ่ยังปิดทำการ ... หลังจากอิ่มแปร์กับอาหารพม่า ที่มีน้ำพริกฟรี 10 ถ้วยพร้อมผักสด ก็กลับมาเชคอินเข้าพักที่โรงแรมระดับ 3 ดาวแห่งหนึ่ง
ทันที่ที่เข้าไปในห้อง วางกระเป๋าก็สำรวจตรวจตราตามปกติ เป็นห้องเตียงคู่่ ภายในห้องพักจัดไว้สวยงาม ดูดี ใช้ได้เลยทีเดียว
ที่เพดานห้อง มีขื่อ คานกว้างซักฟุตนึงเห็นจะได้ พาดยาวขวางอยู่ค่อนข้างกลางห้องและตรงกับแนวยาวของเตียงฝั่งขวา คือคานทับผ่ากลางเตียงพอดิบพอดี
เอ๊ะ ... มันใช่รึ !! (รู้สึกแปลกๆ เล็กน้อย) ในใจพลางคิดว่า โรงแรมนี่ ฮวงจุ้ยไม่ดีเลย 555 แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ... ด้วยคิดว่า คงไม่มีอะไรมั้ง...
คือว่า เราก็ไม่ได้เป็นคนมีสัมผัสพิเศษอะไรมากมาย ไปไหนมาไหนร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำก็ใช่ว่าจะเจออะไรแปลกๆ นอกจากผีสึนามิครั้งเดียวเท่านั้น จึงไม่ค่อยกลัวในสิ่งที่มองไม่เห็น ด้วยส่วนหนึ่งก็เชื่อว่า เราไม่ได้ทำอะไรผิดและไม่ได้ลบหลู่ พระย่อมคุ้มครอง จึงค่อนข้างเป็นคนจิตแข็งในสายตาของคนอื่น
เรายืนนิ่งๆ มองดูคานบนเพดาน มองไปรอบห้อง ไม่พบความรู้สึกผิดปกติใดๆ (แบบว่า... ลองทำตัวอินนิดๆ ว่า เป็นคนมีสัมผัสพิเศษ เพื่อจะดูว่า จะรับรู้สัมผัสอะไรได้มั้ย ... คริคริ) ... สุดท้ายก็ไม่ได้รู้สึกอะไร .... แต่ก็ตัดสินใจเลือกที่จะนอนเตียงที่อยู่ใต้ขื่อนั่น
รู้มั้ย .. คิดอะไรอยู่ อิอิ
เราไม่ได้รื้อข้าวของออกมามากนัก นอกจากหยิบเอาแค่ชุดที่ต้องเปลี่ยน เพราะพรุ่งนี้จะย้ายที่พักไปนอนที่เมืองฏะท่ง (Thaton) หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย เจ๊ต๋อย (เพื่อนร่วมห้อง) หลับปุ๋ยล่วงหน้าไปก่อน ด้วยวันนี้แวะเที่ยวรายทางมาทั้งวัน จึงไม่ค่อยได้หลับบนรถยาวๆ เหมือนวันที่ผ่านๆ มา
หลังจากอาบน้ำ สบายตัวแล้วเอนตัวลงเตียง ดึกแล้ว ใกล้เที่ยงคืน ก็เลยเกิดอาการขี้เกียจไหว้พระก่อนนอน คิดว่าจะเล่นเนตในมือถือสักเล็กน้อยก่อนละกัน
แต่แล้วก็เผลอ .... หลับไป!!!
งีบนึงเล็กๆ เท่านั้น!! (ไม่ได้ดูเวลา) รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา คิดจะพลิกตัว แต่ขยับตัวไม่ได้ แม้แต่กระดิกนิ้วยังขยับไม่ได้ อาการนี้เหมือนที่ได้ยินเขาเล่ามาว่า ถูกผีอำ!!!!
ก็อ่ะนะ .. ยิ่งอยากขยับยิ่งอึดอัดทรมาน ก็เลยคิดว่า ช่างมันเถอะ ขยับไม่ได้ก็นอนทำสมาธิต่อละกัน .. เดี๋ยวก็หาย (เหมือนทุกครั้งที่เคยเจอ) แล้วก็จริงดังคาด ... พอขยับตัวได้ พลิกตัวนอนตะแคง ก็เลยคิดว่าจะนอนยาวเลย
............................
หลังจากนั้น... เห็นในหางตาแวบๆ ที่นอนตะแคงหันหลังให้ มีใครสักคนยืนอยู่ที่ปลายเตียง แล้วเดินเงียบๆ ขึ้นมานอนข้างๆ บนเตียงเดียวกัน ความรู้สึกที่น้ำหนักตัวของเธอคนนั้นทิ้งลงบนที่นอนที่เรานอนอยู่ ... สัมผัสได้ชัดเจน!! เอาล่ะสิ ...ตอนนั้นรู้แล้ว
เธอไม่ใช่ "คน"
...อั้ยย่ะ !!!!!!...
โดนซะแล้วสิเรา ... แบบนี้ ... คงต้องลุกขึ้นไหว้พระซะแล้วสิ มันเป็นสัญญาณเตือนว่า อย่าขี้เกียจไหว้พระ ไม่งั้นคืนนี้จะไม่ได้นอนทั้งคืน ... เหอเหอเหอ
และแล้ว ... คืนนี้ก็ได้ตั้งใจไหว้พระมากกว่าทุกวัน แถมเพิ่มบทสวดเมตตาใหญ่ให้ด้วย เพราะเชื่อว่า เธอน่าจะได้รับ และไม่ต้องมาทักทายกันทั้งคืน
หลังจากที่ไหว้พระเสร็จ ... พอจะเอนตัวนอน ก็นึกขึ้นมาได้ เราเป็นคนแปลกถิ่น ไม่ได้ตั้งใจจะมาแย่งที่เขา เราก็แบ่งกันนอนละกันนะ ก็เลยขยับหมอนมาไว้ข้างๆ หลบคานนิดนึง แล้วก็หลับยาวสบายใจ ตลอดคืน ..
ไม่เห็นมีอะไร ....
ไม่ได้ฝัน ไม่ได้สะดุ้งตื่น
เป็นแค่ความรู้สึก สัมผัส และเห็นด้วยหางตาแวบๆ หรืออาจจะเป็นเพียงแค่ ...... อุปาทาน .... ไม่อาจทราบได้นะครัช
ไม่รู้เหมือนกันว่า อีก 3 ห้องที่มาด้วยกัน ... มีใครรู้สึกอะไรมั่งมั้ยน้อ ... ^_^
............................
เรื่องเล่า โดย Ang Gate
เมษายน 2558